Jak unikać zranienia w walce z zarażonymi? Co robić, jeśli już doznamy obrażeń? Odpowiednie reagowanie na zranienia i ugryzienia, a także bandażowanie ran i leczenie w Project Zomboid to podstawowa wiedza potrzebna do przetrwania. Z tego artykułu dowiesz się, jak nie wykrwawić się na śmierć w świecie opanowanym przez żywe trupy.
Jak żyć, panie premierze, jak żyć? A w tym przypadku: jak nie umierać? Najlepiej unikać śmierci, wiadomo, ale coś mam wrażenie, że w tej grze jest to jeszcze trudniejsze niż w życiu. W każdym razie tutaj dowiesz się, jak zminimalizować szanse na stanie się przekąską dla zombiaków. Jeżeli natomiast interesują cię inne wskazówki z cyklu „jak wieść długie i szczęśliwe życie po apokalipsie”, to koniecznie przeczytaj nasz główny poradnik do Project Zomboid, w którym zdradzamy kilka sekretów pozwalających ci przeżyć nieco dłużej niż podczas twojej ostatniej rozgrywki.
Nie będzie ci potrzebna wiedza jak opatrywać rany, jeżeli nie zostaniesz zraniony. Takie podejście tylko pozornie wymaga unikania konfrontacji z nieumarłymi. Doświadczeni gracze mają w zanadrzu niejedną sztuczkę, aby unikać obrażeń w trakcie walki z zarażonymi.
Pozornie bardzo nietypowa rada zaczyna nabierać sensu, kiedy wejdziemy głębiej w system ochrony różnych części ciała.
Statystyki różnych elementów garderoby w użytku sumują się, więc sweterek pod skórzaną kurtką z dodatkowym trenczem na wierzchu stanowi znacznie lepszą obronę przed szponami niż kamizelka kevlarowa. Tym lepsze jest to podejście, że taki strój chroni znaczną część ciała, podczas gdy sam znakomicie opancerzony tors prezentuje mało korzyści w walce z hordą.
Minusem tej strategii jest brak obrony przed innymi typami obrażeń niż te od chodzących trupów. Jeżeli planujesz starcie z większą inteligencją niż kupa gnijącego mięsa, zaopatrz się w coś, co ma większe szanse ochronić cię przed pociskami. Kolejnym problemem jest duża waga takiego stroju. W klimacie umiarkowanym dość szybko zacznie ci dokuczać gorąc spod warstw ubrań. Unikaj bezsensownego machania bronią i staraj się szybko zakańczać potyczki, ewentualnie raz na jakiś czas zrób szybką pauzę na złapanie oddechu i wzięcie łyka wody.
Gdy ubrania zapewniają ochronę podczas faktycznego ataku zombi, dobrze wykonany unik jest w stanie całkowicie udaremnić napaść na twoje życie. W przypadku zarażonych poruszających się z żółwią prędkością „unik” może oznaczać nawet krok w tył. To oznacza, że dopóki nie walczysz z większą liczbą przeciwników naraz, jesteś w stanie w pojedynkę pokonać nieumarłych kombinacją uników, popchnięć i celnych kopniaków w baniak. W przypadku większej zbieraniny trupów lepiej bierz nogi za pas.
Drugim typem uników jest częste sprawdzanie, czy jakiś mózgożerca nie podkrada się do ciebie od tyłu. Ataki z zaskoczenia, szczególnie zza pleców, prawie zawsze skutkują ugryzieniem, a to z kolei uruchamia 72-godzinny zegar do twojej zombifikacji.
Sytuacje, w których możesz potrzebować pomocy medycznej, wahają się od „O, zaczepiłem się o gałąź”, przez „O kurka, muszę to zabandażować”, po „D**@ UM!ER@M Ku**** *** KRew, J*7u *więty”. W tej części nauczysz się, jak zajmować się obrażeniami otrzymanymi w trakcie walki z nieumarłymi.
Od wersji 41. zainfekowani mogą spowodować trzy typy ran: zranienie, zadrapanie i ugryzienie. Wszystkie rany różnią się nie tylko sposobem opatrywania i stopniem zagrożenia życia, ale też ryzykiem infekcji.
Zranienie jest najlżejszą raną, ale tylko pod względem ryzyka infekcji. Zranienie nie posiada ryzyka zombifikacji, jest natomiast dość poważne w kategorii krwawienia. W przypadku otrzymania tej rany trzeba ją jak najszybciej zabandażować. Gdy sytuacja pozwoli, zdezynfekować i zmienić opatrunek. Zmieniać opatrunek codziennie lub po zabrudzeniu do zagojenia.
Zadrapanie jest bardzo lekką raną, gojącą się zazwyczaj w przeciągu kilku godzin. Pomimo niepozorności zadrapania noszą ze sobą 7% ryzyka infekcji wirusem. Nie jest pewne, jakie metody zmniejszają ryzyko infekcji wirusem Knox, jednak dezynfekcja jest również zalecana, aby uniknąć zbędnego przyjmowania lekarstw
Ugryzienie jest wyrokiem śmierci. W przypadku bezpośredniego kontaktu ze śliną zainfekowanego należy natychmiast zabandażować ranę. Utrata krwi będzie znaczna, osłabienie poważne, więc podstawowe opatrzenie rany i powstrzymanie krwotoku jest priorytetem. Po zabandażowaniu ugryzienia powrót do walki jest zalecany dopiero po otrzymaniu poważnej pomocy medycznej. Kategorycznie odradza się w jakimkolwiek celu zmianę bandaża bez opieki specjalisty.
O ile bandaż i alkohol to podstawa, o tyle istnieją sposoby na przyspieszenie procesu gojenia lub zmniejszenie uporczywości ran. Po pierwsze: brudne bandaże wydłużają leczenie obrażeń czterokrotnie! Jeżeli masz taką możliwość, jak najczęściej zmieniaj opatrunki i zawsze miej w zapasie kilka szmatek. Jeżeli naprawdę śpieszno ci do wyzdrowienia, nasącz opatrunek dodatkową porcją alkoholu. Skróci to o połowę czas leczenia, a na dodatek praktycznie wyzeruje szanse na infekcję rany, jeżeli użyto alkohol odpowiednio wcześnie.
Matka natura również może pomóc ci w wyzdrowieniu. Szukaj dzikiego czosnku i babki lancetowatej, ponieważ maści z nich pomogą odpowiednio w walce z infekcją i w gojeniu rany.
Jeżeli znajdujesz się w podbramkowej sytuacji, a jednocześnie masz przy sobie medykamenty z wyższej półki, zalecane jest używanie antybiotyków. Jeśli czekają cię jeszcze wymagające czynności, środki przeciwbólowe mogą okazać się niezbędne. W przypadku najpoważniejszych ran, także tych niewymienionych w tym poradniku, użycie beta-blokerów może być różnicą pomiędzy życiem a śmiercią, szczególnie gdy twojemu życiu zagraża nie tylko perspektywa powolnego wykrwawienia się na śmierć.
Bartłomiej Gawryszuk
