Każde pudełko ma dwie strony, trzecią jesteś ty
Czasami w pracy nie czujesz się w pełni sobą i to w sposób, którego żaden batonik nie naprawi. Zanim podbijesz kartę na fajrant, znajdujesz w szafce pudełko Jekylla i Hyde’a. Dziwne, nie pamiętasz, żebyś przynosił grę do roboty. Z kim miałbyś w to grać? Przecież na każdej zmianie jesteś sam…
Granie do lustra
Jekyll i Hyde od naszej Księgarni wygląda jak coś do pogrania w karty na przerwie w socjalnym. Dwadzieścia pięć kart do grania, dwie pomoce, składana tekturowa planszetka, po której biega sobie dwulicowe, metalowe popiersie Jekylla oraz Hyde’a i trzy żetony ciemności ze specjalnymi akcjami. Tyle wystarczy, żeby pograć sobie w trick-taking na dwóch…
Podejrzany głos
To są jakieś jaja! Tyle powietrza to ja nie kupowałem od czasu baloników na jarmarku! Ktoś tu chce klientów zrobić w balona. Pudełko akurat tak duże, żeby zmieściła się na nim gęba narysowane przez Vincenta „Patrzcie-Jaki-Jestem-Komiksowy” Dutrait. Gdyby było szczelne, to miałby chociaż człowiek z czego nabić kompresor…
Work & life balance w pigułce
W grze Jekyll i Hyde toczy się pojedynek o kontrolę nad udręczoną duszą tytułowego nieszczęśnika. Jekyll dąży do równowagi. Hyde wygra jeśli przeciągnie metalowy znacznik przemiany na swoją stronę. Mrocznego alter ego nie interesują, żadne limity i ograniczenia. On dąży do ekstremum. Im większa różnica w zdobytych lewych pomiędzy graczami, tym dalej figurka powędruje na stronę ciemności. Yin i yang przetłumaczone na branie lew.
Podejrzany głos
Chce ktoś zagrać w tysiąca? Bo mam tu tysiąca with extra steps. Zmieniasz tu kolor atutowy, tylko trochę inaczej, bo jedno atu jest tu lepsze od drugiego. Żebyś nie zapomniał, że grasz w planszówkę, malutki przycisk do tektury kica sobie po planszy. Co rundę jest mały drafcik, ale w tysiącu też rozdawałeś karty. Są żetony, które przypominają o tym, że karty eliksirów robią całkiem planszowe akcje. Po co komu drugi tysiąc? Bo razem to już dwa tysiące… Ha, ha, ha, ha!
Dwie strony tej samej facjaty
W tej grze nie zawsze będziesz chciał zgarnąć lewę ze stołu. W interesie doktora leży maksymalne zrównanie łupów po obu stronach barykady. Gra dokładnie tak, jak plus jeden na randce, skoro jest na doczepkę, to dopilnuje, żeby nikt się za dobrze nie bawił. nieprzewidywalnemu misterowi wisi, kto bierze trick, o ile pogłębia to dysproporcję pomiędzy graczami. Należy przestawić percepcję na elastyczne pojmowanie korzyści. Jak nie yinem, to yangiem rywala trzeba potraktować.
Podejrzany głos
Pół gry do robienia kumpla w konia po całośći. Tysiąc kończy się w momencie, kiedy starasz się podłożyć jak świnia na lodowisku, a masz tak mocne karty, że bankowo przerżniesz rozdanie. Zupełnie jakby jakiś schizol to wymyślił. Niech sprawdzę… Koreańczyk, Geonil go zwą, zrobił grę razem z francuzami. Zrobił też Jekylla w koopie. To dużo tłumaczy.
Nie jestem sobą wreszcie
Jekyll i Hyde jest szybką, cwaną dwuosobówką, która ma ten staroszkolny urok karcianej partyjki na dużej przerwie lub podczas nudnego wykładu. przynajmniej jedna z waszych osobowości odmłodnieje już po pierwszej rozgrywce. Rozgrywka przywodzi nieco na myśl przeganianie królewskiego dworu sprytnie zagrywanymi kartami w Royal Visit doktora Reinera Knizii. Poziom wrednych zagrań osiąga szczyty toksyczności z głębi także wydanej przez NK. Trzeba przeciwnikowi siedzieć tak mocno w głowie jak w Watergate od Kaczek. A może ktoś za mocno siedzi w mojej głowie…
Podejrzany głos
Spoko gierka. Pudełko więcej warte od zawartości. Za figurkę dostaniesz pensa na złomie. Masz kumpla, to pograj, a szybko będziesz szukał nowego. Nadaje się też do spania na kanapie. Kto żonaty, ten zakuma. Najlepszy tryb solo ever – nic nie pamiętasz, ale wiesz, że coś się zadziało. Chcecie pograć, dajcie mi zapro. Takie tam trzy razy do lustra i widzimy się na oddziale zamkniętym.
Dziękujemy wydawnictwu Nasza Księgarnia za przekazanie gry.
